Przewodnik po fotografii dokumentalnej

Tworzenie serii zdjęć w ciągu tygodnia, miesiąca, a nawet roku polega na fotografii dokumentacyjnej. To styl fotograficzny, który opowiada o niemal wszystkim, co dzieje się wokół nas. Może to być ujęcie ulic, wydarzeń, ludzi lub architektury. Przed stworzeniem takiej sesji zdjęciowej warto zastanowić się nad następującymi kwestiami:

• Z jakimi problemami mogę się zmierzyć?
• Czy fotografowanie obiektu sprawia mi przyjemność?
• Czy mój pomysł jest interesujący wizualnie?
• Czy będę miał łatwy dostęp do swojej lokalizacji?

Zdjęcia odzwierciedlają wszelkiego rodzaju wydarzenia, bez artystycznej obróbki, fikcji i decyzji. Fotografowie wykonują je w porządku chronologicznym. W ten sposób uzyskują spójną historię dokumentalną. Często pojawienie się tego czy innego filmu dokumentalnego prowadzi do zmian w politycznej lub społecznej sferze życia. Dzieje się tak dlatego, że rozwój sytuacji jest przedstawiany takim, jaki jest w rzeczywistości. Oznacza to, że fotografia dokumentalna jest dowodem wydarzenia i wymaga pewnych działań.

Czym jest fotografia dokumentalna?

Fotografia dokumentalna to seria zdjęć wykonanych chronologicznie na określony temat. Do zadań stylu fotografii dokumentalnej należy stworzenie kompozycji fotograficznej będącej dowodem rzeczywistych wydarzeń, dokumentem epoki, apelem lub przestrogą. Praca nad takimi projektami nie jest ograniczona czasowo.

Najczęściej taka fotografia rozwiązuje zadanie fotoreportażu. Dlatego zalicza się do jednego ze swoich gatunków. Wielu uważa, że ​​fotodokumenty powinny pełnić przede wszystkim funkcje informacyjne. Ale dla niektórych stało się to czymś więcej niż tylko łatwym nagrywaniem aktualnych momentów. Pokazuje pogląd autora na zasygnalizowany problem. W rodzajach fotografii dokumentalnej istnieją cechy odróżniające ten gatunek od innych:

• strzelenie w problem społeczny wywołujący rezonans;
• estetyka ujęć w połączeniu z ich naturalnością i realizmem;
• zazwyczaj jest to kilka zdjęć lub nawet cała seria obrazów połączonych wspólnym tematem lub ideą;
• ma związek z tendencjami politycznymi i twierdzi, że ma wpływy polityczne;
• fotografia dokumentalna jest publiczna.

Historia fotografii dokumentalnej rozpoczęła się w 1935 roku. Rząd zlecił grupie ludzi wykonanie dokumentacji życia na wsi. To było w USA. Musieli przedstawiać twórczość zubożałych wieśniaków, unikając artyzmu. W ten sposób już wtedy położyli podwaliny pod fotografię dokumentalną. Jest to aktualne do dnia dzisiejszego.

Współczesna fotografia dokumentalna wykracza poza opowieść o palących sprawach. Manifestuje subiektywne stanowisko, styl i punkt widzenia fotografa. Ale funkcja informacyjna pozostaje wiodąca. Fotografowie często uzupełniają takie zdjęcia tekstem opisującym ukazane wydarzenie.

Rodzaje fotografii dokumentalnej

Jest typologia, reportaże społeczne, kronika i sesja zdjęciowa uliczna. Fotografia dokumentalna daje poczucie prawdziwości, szczerości i rzeczywistości. Nie jest łatwo uchwycić jasny moment bez dodania do niego czegoś sztucznego. Ponieważ wszystkie obiekty strzeleckie mogą być różne i mieć różną złożoność. Zatem fotografia dokumentalna ma kilka stylów:

Zwykle znani fotografowie filmów dokumentalnych prezentują swoje prace publiczności w książkach. Poza tym może znajdować się w albumach lub na wystawach. Wiele projektów dokumentalnych zasłynęło dzięki łamom gazet i czasopism. Część materiałów powstaje na potrzeby filmów i audycji. Możesz także utworzyć witrynę internetową dotyczącą fotografii i rozpowszechniać swoje filmy dokumentalne na całym świecie.

Wskazówki, jak stworzyć atrakcyjną fotografię dokumentalną

Sesja zdjęciowa o charakterze dokumentalnym nie jest jednorazowym ujęciem czegoś. Jest to projekt długoterminowy, wymagający dużo czasu. A fotografowie nie tworzą go w studiu, ale w lokalizacjach. Dlatego proces ten może być trudny. Bo zadaniem fotografa jest stworzenie kadru na odpowiednią tematykę.

Ale zawsze są wskazówki dotyczące fotografii dokumentalnej. Na przykład musisz znaleźć odpowiednią lokalizację i działkę. Potrzebujesz także dobrej jakości aparatu. Ale tworzenie ramek to nie tylko praca. Aby możliwa była pełna prezentacja prac dokumentalnych, należy umieścić wszystkie zdjęcia. Na koniec powinieneś otrzymać chronologiczną historię tematu.

Na początku może to być trudne. W końcu każdy obraz może pochodzić z różnych lokalizacji i mieć inną treść. Czasami zajmuje to tygodnie, a nawet miesiące. Bądź jednak cierpliwy, a odniesiesz sukces z idealnymi wynikami. Najważniejsze, żeby nie edytować tych zdjęć. Jest to niedopuszczalne w przypadku zdjęć dokumentalnych. Przecież ten styl to przedstawienie rzeczywistości bez dodatkowych ingerencji. Aby jeszcze lepiej zrozumieć takie niuanse, przygotowaliśmy wskazówki dotyczące fotografii dokumentalnej:

1. Zbadaj swój obiekt

Ta wskazówka dotycząca fotografii dokumentalnej jest niezbędna dla wszystkich fotografów. Zanim weźmiesz aparat, przestudiuj obiekt:

• Dotrzyj do miejsca, w którym planujesz odbyć sesję zdjęciową.
• Określ, jaki jest główny cel strzelania.

Takie podejście pomoże Ci przewidzieć, czego się spodziewać po strzelaninie. Będziesz także mógł lepiej wyobrazić sobie obiekt. To podsunie Ci więcej pomysłów na filmy dokumentalne.

2. Twórz rzeczywistość, a nie fantazję

Wszyscy znani fotografowie filmów dokumentalnych podejmują pewne decyzje przed rozpoczęciem zdjęć:

• Wpływa na postawę ludzi wobec stojącego przed nimi projektu dokumentalnego.
• Z tego możesz zrozumieć, że publiczność polega na Tobie. Mają nadzieję zobaczyć coś, co przedstawi prawdę za pomocą zdjęć.
• Dzięki temu nie ma potrzeby ozdabiania obrazu dodatkowymi motywami.
• Zrób to tak, jak jest naprawdę.

Obiektywna praca jest trudna. Niektórzy twierdzą nawet, że jest to niemożliwe. Ponieważ wszyscy podchodzimy do życia z określonymi poglądami i z góry przyjętymi myślami. Jeśli ktoś widzi tylko ulicę, jest to miejsce inspiracji i siły dla drugiego.

Oznacza to, że każdy fotograf ma wyjątkowe podejście do fotografowanych obiektów. I każdy z nich przedstawia ją dzięki swoim różnorodnym wizjom. Ale w fotografii dokumentalnej nie ma miejsca na fantazję. Musisz pracować tak obiektywnie, jak to możliwe. Jednocześnie musisz stworzyć prawdziwy opis tematu.

3. Krytykuj swoją pracę

Krytyka Twojej pracy nie jest czymś niedopuszczalnym. Wręcz przeciwnie, jest to doskonała okazja do poprawy wyników swojej pracy. Dlatego częściej oglądaj swoje zdjęcia. Krytykuj swoją pracę lub znajdź kogoś, kto zrobi to za Ciebie. Jeśli nie patrzysz krytycznie na swoje zdjęcia, możesz przeoczyć coś ważnego:

• Weź pod uwagę wszystkie aspekty tego, co robisz.
• Sprawdź, czy Twoje zdjęcia przekazują Twoją historię.
• Eksperymentuj z ekspozycją, kolorami i ostrością.

Nie bądź dla siebie zbyt surowy podczas oceniania zdjęć. Pomoże Ci zmotywować się i stworzyć niesamowitą fotografię dokumentalną.

4. Uchwyć emocje

Jeśli na zdjęciu znajduje się osoba, nic tak nie przyciąga uwagi jak jej emocje . A w przypadku zdjęć dokumentalnych ma to ogromne znaczenie. Jeśli filmujesz wydarzenie, w którym obecni są ludzie, utwórz ujęcia przedstawiające ich uczucia:

• Spróbuj uchwycić emocje osób, które chcesz przekazać.
• Zrób to niepozornie.
• Nie proś ludzi o pozowanie. Trzeba stworzyć zdjęcie bez zakłóceń.

Jest to konieczne, jeśli fotografujesz wydarzenia polityczne lub społeczne. Masz na przykład zadanie stworzenia fotografii dokumentalnej protestów. W tej sytuacji istotne jest przekazywanie ludziom niezadowolenia i oburzenia. Wybierz odpowiednie kąty i uczucia ludzi. Twoje wyniki będą więc ważniejsze dla innych.

5. Zawsze ćwicz

Jak każdy rodzaj działalności, każdy rodzaj fotografii dokumentalnej wymaga praktyki:

• Weź udział w kursach mistrzowskich.
• Eksperymentuj z obiektami i kątami.
• Szukaj sposobów na poprawę siebie.
• Regularnie przeglądaj swoją pracę.
• Przeglądaj swoje ulubione zdjęcia i udostępniaj je innym.

Powinieneś mieć bzika na punkcie swojej pracy i szukać możliwości jej ulepszenia. Dołącz, jeśli znasz społeczność o wspólnych zainteresowaniach. Dzięki temu możesz więcej ćwiczyć i dać znać innym o sobie.

Ale przede wszystkim należy uzbroić się w cierpliwość. Nawet po dziesięciu próbach stworzenia fotografii dokumentalnej rezultaty mogą być kiepskie. W końcu to ciężka praca, która wymaga więcej niż jednego obrazu. Bądź więc cierpliwy i ćwicz tyle, ile możesz.

6. Zrób listę pomysłów

Przed rozpoczęciem procesu fotografowania utwórz niezbędną listę pomysłów:

• Możesz zapisać swoje przemyślenia na temat dowolnego projektu.
• Nie ograniczaj się do widoków fotograficznych. Myśl nieszablonowo . Pomoże Ci być praktycznym i wyjątkowym.
• Robiąc zdjęcia, możesz tworzyć dodatkowe listy.
• Edytuj swoje pomysły, gdy się zmieniają.

Tworzenie praktycznych koncepcji fotografii dokumentalnej może wymagać dużo pracy. Aby zaimponować wynikami, muszą być oryginalne. Może to być fotografia poruszająca pewne problemy społeczne lub coś w tym rodzaju. Ogólnie pomysłów jest wiele. Najważniejsze to znaleźć podejście do tego i robić wszystko konsekwentnie.

7. Graj według zasad

Ktoś żyje zgodnie z zasadą, że „zasady są po to, żeby je łamać”. Ale w dziedzinie fotografii dokumentalnej trzeba zapomnieć o tej zasadzie. Dokumenty to rygorystyczny gatunek fotograficzny, który ma wyraźne granice. Postępuj więc zgodnie z nimi i nie zaprzeczaj im:

• W niektórych miejscach obowiązują ograniczenia dotyczące zdjęć. Dlatego nie strzelaj tam, gdzie jest to zabronione.
• Jeśli to konieczne, upewnij się, że masz pozwolenie na fotografowanie w określonych obszarach.
• Jeśli ludzie proszą Cię o powstrzymanie się od robienia zdjęć, zrób to grzecznie.
• Ta sama sytuacja jest z ludźmi. Jeśli nie chcą, żeby robiono im zdjęcie, uszanuj ich prośbę.

Profesjonalny fotograf zawsze o tych zasadach pamięta i ich nie łamie. W końcu to one są kluczem do udanej pracy dokumentalnej.

Postępując zgodnie z tymi wskazówkami dotyczącymi fotografii dokumentalnej, możesz robić dobre zdjęcia . Poza tym zdobędziesz umiejętności organizacyjne. Dzięki temu proces fotografowania będzie bardziej szczegółowy.

Znani fotografowie filmów dokumentalnych o tematyce społecznej

Do znanych fotografów zajmujących się dokumentacją społeczną należą Lewis Hine, Dorothea Lange i inni. Codziennie na świecie odbywają się miliony wydarzeń. A ludzie chcą być świadomi przynajmniej niektórych z nich.

Zdjęcia dokumentalne idealnie nadają się do upamiętnienia różnych okazji. Za ich pomocą możemy poznać rzeczywiste wydarzenia współczesnego świata. Niektórzy poradzili sobie z tym zadaniem tak dobrze, że zdobyli uznanie na całym świecie. Część z nich fotografuje ulice, część ludzi.

Niezależnie od rodzaju fotografii dokumentalnej cieszą się one dużym zainteresowaniem. Chodzi o fotografów dokumentalnych. Szczególnie w ostatnich latach ich obecność w społeczeństwie była znacząca. A ich prace to wciąż arcydzieła. Tak znani operatorzy fotografii dokumentalnej to:

1. Lewis Hein (ur. 1874)

Innym znanym fotografem dokumentalnym jest Lewis. Wszystko zaczęło się od fotografii ilustrujących życie szkoły. W 1905 roku wykonał zdjęcia opowiadające o losach imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Jego prace ujawniały biedę, zamęt i niespełnioną nadzieję na lepszą przyszłość. Nowe magazyny chętnie drukowały zdjęcia Heina.

Ośmielony sukcesem opuścił szkołę. Cały swój czas poświęcił fotografii dokumentalnej. W 1908 roku Lewis Hine stał się zaawansowanym fotografem. Hein filmował drobnych robotników: górników, tkaczy, ładowaczy portowych, palaczy i najemników.

Fotograf nazwał swoje zdjęcia z tego okresu „galerią straconego pokolenia”. Jego najsłynniejszym dziełem tamtych czasów jest cykl fotografii poświęconych budowie Empire State Building w Nowym Jorku.

2. Peter Hugo (ur. 1976)

Fotograf ten znany jest ze swoich zdjęć dokumentacyjnych. Urodził się w Republice Południowej Afryki. Peter Hugo aktywnie i intensywnie podróżuje po połaciach tego kontynentu. W polu widzenia jego obiektywu znajdują się nigeryjskie gangi i liberyjscy harcerze.

„Patrząc w bok” to tytuł jednego z pierwszych cykli fotograficznych autora. Są to portrety ludzi wykonane w stylu fotografii dokumentalnej. Ale ludzie są niezwykli. Ich wygląd powoduje, że niektórzy widzowie odwracają się od zdjęć i patrzą w inną stronę.

Bohaterami tych obrazów są ludzie cierpiący na albinizm, niewidomi i tak dalej. Najbardziej znanym projektem fotograficznym Petera był cykl prac „Hieny i inni ludzie”. Ten projekt fotograficzny spowodował kolejny wzrost zainteresowania twórczością Petera Hugo.

3. Steve McCurry (ur. 1950)

Jest znanym na całym świecie fotografem filmów dokumentalnych o tematyce społecznej. Jest autorem arcydzieła współczesnej sztuki fotograficznej. Zdjęcie stało się najsłynniejszą okładką magazynu National Geographic. Chodzi o obraz zatytułowany „Afgańska dziewczyna”. To zdjęcie zna chyba każdy. Oraz zwykłym ludziom w różnych krajach i zawodowym fotografom.

Wiele dzieł Steve'a McCurry'ego urzeka widza swoją prawdomównością i wzruszeniem. Jego fotografie stały się ikonami w historii fotografii dokumentalnej i fotoreportażu.

McCurry wypełnił lukę pomiędzy twardym, realistycznym fotoreportażem a fotografią artystyczną. W jego pracach obie rzeczy łączą się harmonijnie i organicznie. Pracy Steve'a nie trzeba wyjaśniać. Są natychmiast zrozumiałe dla każdego na całym świecie, niezależnie od statusu i wykształcenia.

4. Dorothea Lange (ur. 1895)

Ludzie znają tego dokumentalisty jako autora wielu arcydzieł. Jest to fotograficzny symbol Wielkiego Kryzysu i obraz „Matka Imigrantów”. Ale jej osiągnięcia nie kończą się na tych legendarnych ujęciach.

Lange jest znanym fotografem filmów dokumentalnych o tematyce społecznej. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku zaczynała jako portrecistka w Nowym Jorku. Pod wpływem kryzysu zabrała aparat na ulice miasta.

Wykorzystała fotoreportaż, aby przekazać widzom zdjęcia, które zrobiły na niej wrażenie. Styl fotografa to ostre, mocno kontrastowe obrazy, czarno-biała kronika życia zbankrutowanych amerykańskich rodzin.

5. William Eugene Smith (ur. 1908)

William Eugene Smith urodził się w USA, w stanie Kansas. Już wkrótce po pierwszych eksperymentach fotograficznych profesjonaliści docenili jego umiejętności. A dwie drukarnie gazet zaprosiły go do współpracy jako fotoreporter. Każdy, kto widział twórczość Eugeniusza z tamtego okresu, był zszokowany jego talentem.

William Eugene Smith był nawet gotowy na niebezpieczeństwo fotografii dokumentalnej. Na przykład w 1971 roku udał się do Japonii, aby relacjonować zatrucie ludzi rtęcią. Byli we wsiach na wybrzeżu zatoki Minamata.

Potem jego wzrok i ogólny stan zdrowia uległy pogorszeniu. Ale album „Minamata”, wydany w 1975 roku, zyskał uznanie ekspertów na całym świecie.

Utwórz witrynę internetową z portfolio dokumentalnym

Obserwuj znanych fotografów zajmujących się dokumentacją społeczną, którzy osiągnęli takie same wspaniałe rezultaty jak oni. Staraj się także jak najczęściej prezentować swoją pracę w celu promocji. Aby to zrobić, możesz stworzyć swoją stronę internetową lub sprzedawać swoje zdjęcia.

Jak to zrobić? Znajdź te informacje w Portfoliobox . Mamy dla Ciebie wszystkie informacje niezbędne do zdobycia wszystkich szczytów w tej dziedzinie.